|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Pierwsze doustne leki przeciwcukrzycowe pojawiły się w latach pięćdziesiątych XX wieku. Wśród nich wymienić należy pochodne biguanidów oraz pochodne sulfonylomocznika. Przez wiele lat na rynku nie pojawiały się nowe grupy leków. Dopiero w pierwszych latach XXI wieku wprowadzono nowe grupy leków przeciwcukrzycowych takich jak: blokery DPP-4, analogi GLP-1 czy też flozyny.
Pojawia się zatem dylemat, które leki wybrać w terapii chorych z cukrzycą typu 2 - czy stosować leki starsze czy też nowe?
Leki starsze zostały dokładniej przebadane, mamy kilkudziesięcioletnie doświadczenie w ich stosowaniu, wiemy jakie przynoszą efekty odległe, wreszcie wiemy jaki jest ich wpływ na ryzyko zgonu z przyczyn ogólnych oraz ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych. Z kolei leki nowe, wprowadzone na rynek w ostatnich latach, nie są tak dobrze znane, a na ich temat możemy jedynie powiedzieć, że powodują istotną poprawę wyrównania metabolicznego cukrzycy. Nieco mniej natomiast wiadomo o ich odległych efektach, szczególnie w zakresie długoletniego ryzyka rozwoju powikłań sercowo-naczyniowych, czy też zgonu z przyczyn ogólnych i z przyczyn sercowonaczyniowych.
Organizowana konferencja ma na celu porównanie efektów działania powyższych grup leków oraz podsumowanie danych z Evidence Based Medicine w tym zakresie. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|